30. Tomek...

Przepraszam, że nie pisałem, ale nic nie umiem zrobić.
Nie umiem pisać. Nie umiem myśleć.

Wiem, że pisałem niedawno tak romantycznie o M i wg, ale to trwało z przerwami i troszkę jeszcze trwa- od jakichś trzech lat. Ostatnio jednak na szczęście coraz bardziej uważam go za przyjaciela. Nie chciałbym zaszkodzić naszym relacjom- fajnie mi się z nim gada, jest chujowo chamski, ale jednak umie pomóc, no i zawsze jest śmiesznie.

Ale dlaczego wcześniej nie widziałem Jego?
Te włosy.
Takie lekko rude...
Nie za wysoki, delikatny...
Ta twarz :3
Taka... lekko podobna do M, tylko cera jaśniejsza.
Popatrzył na mnie! To spojrzenie...
Tak magiczne... niebieskie <3

Jest piękny. Chodzi do pierwszej klasy naszej szkoły i nazywa się Tomek ^^ - spędziłem raz 0,5 godziny na szukaniu jego profilu na fejsie wśród znajomych znajomych. Ale teraz o moim problemie psychicznym.

Nie mogę przestać myśleć o tym, jak go poznać! Kilka dni po tym, jak w końcu zacząłem go zauważać, przejrzałem wszystkie zdjęcia na jego profilu i codziennie przeżywam katusze, ilekroć sobie o nim przypomnę. Jak go poznać? Jak zagadać? Jak stworzyć cokolwiek na stałe?- co chwila przewija się przez moją głowę. A najgorsze, że mój jak do tej pory tylko raz-zawodny radar mówi, że on nie jest gejem :C

Ale chuj! Muszę, jak się tylko da, muszę chociaż spróbować go poznać i dać przy tym wrażenie zajebistego kolegi - przeszkadzać mi w tym mogą tylko i wyłącznie kompleksy, które mój mózg uwielbia napierdalać na ogromną skalę. Ostatnio modne: jestem brzydki, nie umiem w nic grać, jestem nudny. Najgorsze, że swojemu mózgowi w to wierzę.

--------------------

A co do innych spraw ;p

Ostatnio zacząłem grać z kolegami w LoLa - poważnie wciągające, ale o uzależnieniu mówić nie możemy- bowiem o pewnego czasu i tak nerdzę w Gothica II, dużej różnicy to nie robi.

Co chwila muszę pisać jakieś opowiadanie. Wszystko na lekcje, raz polski, raz WOS, angielski... Niektóre są śmieszne, a inne smutne/ a przynajmniej każde z nich miało wywołać zamierzony efekt ;p Może w kolejnym poście zrobię jakieś zbiorcze wydanie tych opowiadań, wraz z okolicznościami nastroju, w jakim zostały zrealizowane? Zobaczymy.

Od niedawna(ale najdawna[xD] od powyższych) czytam różne inne blogi, również takie już upadłe albo z innych portali. I co mogę powiedzieć? Niektóre wciągają, inne trochę zbyt rzewne. Ja swój zawsze chciałem utrzymać w takim 'złotym środku' - raz o tym, raz o tym, tu przemyślenia, tu o sytuacji, o, tu jebnę, w kim się zakochałem, a tu (oby wkrótce) o moim nowym chłopaku. A co do wyświetleń - niecałych 2000 - nic mnie to nie obchodzi. Wiem tyle, że kto chce mnie czytać, ten mnie czyta, i to nie musi być mega dużo osób, bo czasem mam po prostu przestoje i nie umiem nic napisać (no cóż, takie nudne życie ~ kompleksy -.-)

Błagam, naprawdę, błagam.
Dajcie mi poznać Tomka. Proszę.
Codziennie oglądam jego zdjęcia i codziennie staram się wyczaić gdzie ma lekcje, jeszcze nie wiem, z której klasy jest. Ale naprawdę... zaczarował mnie.