czwartek, 18 września 2014

66. Po lata i wieki

Po lata i wieki

Uścisk dłoni – zapoznanie,
Lico, oczy, głos i włosy,
Nieprzeciętność, to spojrzenie.
Kilka słów – i pożegnanie.
Umysł wyje wniebogłosy,
Musi być!… przeznaczenie.

Zobaczył.

Chaos w głowie, spokój tonie,
Rozum jakby wzięty w kleszcze,
Głos łamany, mina spięta.
W tamtym miejscu, w tamtym gronie
Tylko spotkać się raz jeszcze,
Ale… czy pamięta?

Zatęsknił.

Zawód, nostalgia i rezygnacja,
Coś w tym spotkaniu się nie układa,
Choć ze wszystkimi ludźmi tymi.
Znów zaproszenie i afirmacja,
Jednak tym razem warunek pada
Pójść, by we dwoje pobyć samymi.

Umówił.

Uścisk dłoni, dłuższa rozmowa,
Dusza, charakter, piękno głębokie,
Sami ze sobą, jak oka mgnienie,
Kończy się czas i słońce chowa,
Lecz dla żadnego to schody wysokie,
Fascynacja, zauroczenie.

Upodobał.

Spotykać i lubić,
Czy to już wiele?
Nadzieja, obawa, reakcji niepewność.
Nie zrazić, nie zgubić,
Być przyjacielem
To mało – niech stworzą jedność.

Zwątpił.
Zdecydował.

Postanowił, gdy tylko usiędą,
Wykorzystać szansę, którą życie dało.
Po lata i wieki te dwa krótkie słowa,
Po obu sercach kołatać się będą.
I jedno, i drugie jedynym zostało
Dla siebie – piękna rozmowa.

Przyspiesza i serce,
I oddech, czas zwalnia,
Przez silne emocje pulsuje głowa.
Wzięli się za ręce,
Błogostan ogarnia,
Po lata i wieki te dwa krótkie słowa.

Ukochał.

Dzień po dniu ich życie się łączy,
Chwile uniesień i chwile dni cichych,
Chwile spełnienia i chwile rozpaczy,
Lecz co dzień się dobrze i lepiej to kończy.
Wszystko to z racji swych uczuć nielichych
Miało w emocji grze dwoje graczy.

Pielęgnował.

I wżdy mówi ciepły, jedyny głos
Po lata i wieki te dwa krótkie słowa.
Przyjemnie, gdy trzyma dłoń w dłoni osoba,
Lecz nie nam to wiedzieć, co niesie los.
Pewnego dnia siedzi, spuszczona głowa.
Drugie nie pyta, bo wie: choroba.

Przyspiesza i serce,
I oddech, czas zmartwiał,
Przez silne emocje pulsuje głowa.
Wzięli się za ręce,
Żegnać się – matnia,
Po lata i wieki te dwa krótkie słowa…


Pochował.

//Mój pierwszy wiersz w konstrukcji abc ^.^
/// Czuję się tak cudnie, już cztery osoby to pochwaliły ;)
//// Poprawiony :D
///// Jakby coś: deklaruję tu swoje prawa autorskie, nie dam sobie nic ukraść ;p

3 komentarze:

  1. Wredna część mnie pewnie by się tutaj przyczepiła do użycia niektórych zwrotów, ale z racji tego, że bardzo istotne było zmieszczenie się w określonej formie wiersza, nie będę się czepiać, ewentualnie jak chcesz, to na privie się podzielę uwagami merytorycznymi :P

    Poza tym - fajne to, pisz więcej! Nie musisz się zawsze trzymać kurczowo formy, zwłaszcza w XXI wieku :)

    Pozdrawiam poetę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kiedy ja właśnie lubię taką regularną formę xD A o błędach wiem, przynajmniej niektórych ;p No i rzeczywiście, to celowe. Ale wiesz co, wypisz mi je, to poprawię, co się da ;)

      Usuń
    2. Okej, wieczorem skrobne maila ;)

      Usuń